Huilend zigeunerkind

De schilderijen zijn overbekend, je ziet ze hier en daar hangen en er zijn verzamelaars die niets liever doen dan sneupen naar nieuwe varianten van het huilende sjofele jongetje en het zielige meisje met de lange haren, grote ogen en dikke tranen. Rondom de schilderijen, de replica’s en de nadrukken die er van zijn gemaakt is een mythe ontstaan, een urban legend, een stadslegende of broodjeaapverhaal. Achter de grote droeve ogen zou een groot geheim schuilgaan, net zoals er achter de maker van het origineel een geheim zit. Van hem is weinig bekend en dat geeft stof tot legendevorming.

Er zijn diverse varianten van het huilende kind in omloop. Wie even op internet zoekt komt er al gauw twintig verschillende tegen, kleine kinderen, iets oudere kinderen, jongens, meisjes, donker, blond. Eén element is standaard bij dit type schilderijen en dat zijn de tranen die net over het ooglid zakken of over de wangen rollen. De reproducties zijn hier en daar op rommelmarkten en in Kringloopwinkels nog wel te vinden, maar waar de originele werken zijn is onbekend.
De meeste portretten dragen een signatuur van G. Bragolin in de rechterbovenhoek.

Bragolin

Het is een geheimzinnige meester, deze Bragolin. Zoektochten naar de schilder leiden ondermeer naar Venetië. Daar zat ene Bruno Amadio (1911-1981) die werkte onder de schuilnaam Giovanni Bragolin. Hij schilderde plaatselijke volksjongetjes omdat er vraag naar was. De kunstenaar schaamde zich een beetje voor de kitscherige portretten die weliswaar geld in het laatje brachten, maar die hij niet beschouwde als zijn beste werken. De werken worden alom beschouwd als kitsch.

San Marco Plein

Bruno Amadia is geboren in Venetië en woonde de laatste jaren van zijn leven op een riant landgoed bij Padua. De kunstenaar had een klassieke schildersopleiding gevolgd, maar er gaat ook een verhaal dat hij na een jaar van de opleiding werd gestuurd wegens gebrek aan talent. Voor en tijdens de oorlog schilderde de overtuigd fascist propagandistische kunst. Na de Tweede Wereldoorlog kwam hij moeilijk aan de bak. Toen ging hij schilderen op het San Marco plein in Venetië en startte samen met een kunsthandelaar de serie met de huilende kinderen. Hij signeerde met Bragolin en de werken vonden hun weg in de wereld.